Poniedziałek godz 6:00. Slyszę znajome dźwięki, które stają się coraz głośniejsze. Jeszcze będąc z lekka nieprzytomny sięgam prawą ręką po telefon i wyłączam budzik. Powoli wstaję i dalej trzymając swoją Nokię idę do łazienki. Po drodze odczytuję sms’a lub dwa zwykle odpowiadając. Włączam odtwarzacz cicho, kładę na szafce i się „ogarniam” . Z muzyką jest przyjemniej – a ta odgrywa dużą rolę w moim życiu. Następnie robię parę innych rzeczy, które każdy z nas rano robi i wychodzę do szkoły. Niestety – odtwarzacz skradziony, więc trzeba ratować się telefonem. Może i szałowo to nie brzmi, ale lepsze coś niż nic. Bardzo często zostaję jeszcze popędzony SMS-ami, że mam się spieszyć na pociąg, bo „Zaraz podjedzie!”. Stojąc już w wagonie dzwonię do kumpla, aby powiedzieć mu gdzie jestem. Docieram do mojego Technikum. W szkole na lekcjach gram czasem w coś ciekawego. Whoops, zapomniałem bluzy z szatni, a jestem na 6 piętrze! Żaden problem – jeden telefon i kolega przyniesie… Wracając do domu także słucham muzyki i ewentualnie w międzyczasie obejrzę stronę główną Onet lajt.
Tak wygląda standardowo mój dzień, co sprawia, że bez telefonu jestem jak bez ręki. Aktualnie telefon posiada praktycznie każdy. Co stoi za fenomenem tych małych „urządzonek”? Jakie funkcje ułatwiają życie lub są po prostu przydatne?

(więcej…)